Magie in een aardetempel

We komen de grot binnen. Koel, donker en mysterieus ligt ze op ons te wachten. Er hangt verwachting in de lucht. Hier gaat het gebeuren.

Zwijgend richten we de rituele plek in, gefocust op dat wat komen gaat. Dan is het tijd om de magische ruimte te openen.

We kijken elkaar diep in de ogen. We herkennen elkaar. Voorbij de vorm van Marloes en Margit zijn we priesteressen, die in deze aardetempel oude wijsheid door gaan geven. We reinigen elkaar.

Zodra ik de bekende geuren ruik verschuift er iets in mij. Een rilling trekt langs mijn ruggengraat. Ik voel mijn kruin tintelen. Het is alsof ik in een enorme straal van licht sta. Mijn blik wordt wazig, mijn denken loom. Er verschijnen beelden van plantstructuren, bewegende kleuren en geometrische figuren.

De vrouwen komen binnen. Eén voor eén verwelkomen we ze. Terwijl Marloes ze smudget, zwiepend met haar zwanenveer, voel ik de ratelballetjes in mijn handen. Als vanzelf doen ze hun werk. Soms zacht, soms krachtig, bewerken ze het energieveld van de vrouw voor me. Ik zucht, fluit, neurie, sis. Geluiden van ver bewegen door mij heen. Ik fluister tegen baarmoeders, zing harten toe en roep voorouders en lichtwezens aan.

Later, als we in meditatie zijn, trekken krachtige golven door mijn lijf. Een slang kronkelt omhoog vanuit mijn bekken en bijt me in mijn nek. Ik zak diep in de aarde en groei tegelijkertijd meters de lucht in. Ik geef me over.

Dan ontwaar ik een oude vrouw bij de ingang van de grot. Ze oogt Zuid-Amerikaans. Ze draagt een rood bewerkte poncho, haar haar ligt in een lange vlecht over haar borst. Zwijgend kijkt ze toe. Moeiteloos springt ze op een hoger gelegen steen vlak naast de ingang. Gedurende de hele ceremonie blijft ze roerloos zitten.

En ze is niet alleen. Ze zijn erbij, de moeders en voormoeders. Bij elke vrouw die in de cirkel stapt om de rite te ontvangen zie ik ze, de vrouwen van alle tijden. Het is of de grot almaar lichter wordt. Alsof ik een zucht van verlichting hoor klinken vanuit de vrouwenlijn. Het helende werk dat deze vrouwen doen werkt door. Alle generaties worden erdoor aangeraakt.

Intussen roep ik aan, prevel ik, zie ik beelden van heksen en hun kruidenwerk, en klapwiek ik wanneer een groep raven zich aandient.

En af en toe ben ik ook gewoon Margit, die vrouwen fluisterend aanmoedigt, die tranen in haar ogen heeft wanneer diepe pijn wordt losgelaten of een krachtig verlangen uitgesproken.

Nadat het laatste water is uitgegoten danken we elkaar en de plek. Ik kijk naar de ingang. De oude dame is verdwenen.

Bij het weggaan werp ik nog één blik achterom. De aardetempel is weer grot geworden.

Ik zucht. Magie. Ik hóu ervan.

*****

Kriebelt de magie in jou? Je bent meer dan welkom bij de retraites Magie van de sensuele vrouw, Godinnenreis Kreta, Innerlijke tempel – Woestijnreis of Priesteres in Avalon.
Of neem een diepe duik in jouw magische binnenwereld tijdens een individuele Magische Ontmoeting.