Over muppets en potentieel
De lucht knispert van de ochtendbeloften als we arriveren. Direct zetten we koers richting de plek waar vroeger de tempel stond van Rhea, de moedergodin. Ik loop voor de groep uit, omdat ik hier een trancereis ga begeleiden.
Van alle plekken waar ik kan gaan zitten is er één die me het meeste roept. Een majesteitelijke zetel, van waaruit ik weids zicht heb over het tempelcomplex en de vallei waar deze op uitkijkt. Ik klim omhoog en neem plaats. En direct voel ik het. Of beter gezegd: ze.
De muppet op mijn schouder, die zich deze week zo regelmatig laat horen. Als ik voor de groep uitspreek dat ik een missie heb en dat ik vrouwen inwijd in heilige seksualiteit en in hun magisch potentieel. Als ik een priesteressenjurk aantrek. En nu, als ik op deze zetel plaatsneem en mij Rhea zelf voel.
Iets met hoofd boven het maaiveld, iets met wie ben jij nou helemaal, iets met is dit niet een beetje erg pretentieus. En vooral iets met een ongezellig calvinistisch luchtje.
En tegelijk, sterker dan dat, is er de onstuitbare oerkracht die vanuit mijn voetzolen en mijn bekken omhoog spuit, dwars door mijn hart, mijn 3e oog en mijn kruin heen. Dít is wie ik ben in dit leven. En dít is wat ik te doen heb. Punt.
Geen compromissen. Geen ge-jamaar. Niet halfzacht, een beetje, ingehouden.
Nee, voluit. Met huid en haar. Zonder schaamte, zonder me me in te dekken of klein te maken.
Dus zo zit ik hier, in een zuil van licht. Ik wordt diep de aarde ingetrokken en tegelijk de kosmos ingestuwd. Ik krijg bijna geen adem, maar ik voel een diep vertrouwen. Kom maar, breek me open, penetreer me, gebruik me als jouw voertuig.
Het touw dat ons scheidt van het tempelcomplex (want oh oh oh, wat zou er kunnen gebeuren als we daar dichtbij konden komen), de strenge bewaaksters die ons ritueel verbieden en die elke beweging in de gaten houden: niets kan deze stroom stoppen. In de dimensie waar ik nu reis gelden geen restricties.
Later, in onze eigen godinnentempel, leid ik de 11 godinnen alsnog in een diepe trance. Mijn ogen zijn gesloten, mijn handen bewegen traag en mijn stem klinkt anders. Diep, met een vastberaden kracht, spreekt zij door mij heen.
De ervaringen die de vrouwen later inbrengen zijn magisch. Vergeten weten, oerkracht, ontsluiering van wie we ten diepste zijn en wat we hier te doen hebben.
Dank Rhea en dank leven, dat ik geen andere keuze voel dan in mijn potentieel te stappen. Dank lieve muppet, voor al je pogingen om mij te behoeden. Het is echt niet meer nodig.
Get out of the way. Osho zei het zo mooi. Dan kan het leven ongestoord zijn gang gaan. Laat dit mijn reminder zijn. Elke keer opnieuw.
*****
Voel je de zindering? Je bent meer dan welkom bij onze Godinnenreis op Kreta.
Of dompel je onder in jouw magische binnenwereld bij een Magische Ontmoeting.
