Vruchtbare akker

Dankbaar. Dankbaar voor mijn innerlijke proces van de afgelopen maanden. Steeds opnieuw weer loslaten, me overgeven en bereid zijn alles te offeren.

Dankbaar voor de oneindig liefdevolle bedding van Pachamama, voor de kracht van de natuur, voor het feit dat ik mij gedragen voel. No matter what.

En dankbaar dat ik door mag geven. Deze weken kruisen veel vrouwen mijn pad die verlangen naar een diepere verbinding met hun ziel. Die de weg kwijt zijn geraakt door al het denken, doen en moeten. Het oude werkt niet meer en het nieuwe is er nog niet. En intussen is er de roep van een stem diep van binnen.

Dus we liggen. We liggen en we zuchten. We laten ons dragen door de aarde en we verbinden ons diep met haar. Met haar kracht, haar zachtheid, haar cycli van bloei en verval. We omringen ons met spirit. En we offeren: al onze ideëen, onze plaatjes, onze oordelen. Onze haast, het idee dat we ergens zouden moeten zijn, dat we hét zouden moeten weten, dat we moeten handelen.

We ervaren onszelf als akkers: braakliggend en vruchtbaar. We liggen en we wachten. Op een nieuwe impuls, op een nieuw seizoen, op nieuw leven. Op dat wat wil ontstaan.

Vandaag bedankte een cliënte me met tranen in haar ogen omdat ik haar hielp thuis te komen. Via haar woorden voelde ik mijn eigen dankbaarheid. Hoe kostbaar dat ik de vruchten van mijn eigen gehannes en geploeter, van mijn zoeken, vinden en weer verliezen, van mijn dagelijkse practise, mag delen. Dat ik door mag geven.

Een ode aan een ieder die het aandurft om niet te weten. Om met open handen te zijn. Om te wachten, zacht en ontvankelijk. 🙏🏼

***

Wil je je dieper verbinden met jouw ziel en met dat wat jij hier te doen hebt? Je bent welkom voor een diepe coaching of magische plantceremonie.